روئو، ژُرْژ هانری (۱۸۷۱ـ۱۹۵۸)(Rouault, Georges Henri)
روئو، ژُرْژ هانری
نقاش، باسمه کار، تصویرگر، و طراح فرانسوی. از بزرگ ترین هنرمندان تصاویر دینی در قرن ۲۰ بود. در اوایل کارش با فووها همکاری کرد، لیکن با استفاده از رنگ های تیرۀ غلیظ و خط ـ کنارههای ضخیم، سبکی کاملاً متمایز و فردی پدید آورد. مضامین آثارش عبارت بودند از دلقک ها، وکلا، روسپیان، و روحانیان. پردۀ استهزای مسیح(۱۹۳۲؛ موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونۀ گزیده ای از آثار اوست. روئو در مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)، پاریس، با ماتیسآشنا شد، و در ۱۹۰۵ همراه با او و فووها نمایشگاهی برگزار کرد، هرچند با اکسپرسیونیستهای آلمان قرابت بیشتری داشت تا با معاصران فرانسوی اش. آثارش از حساسیت بسیار به رنج های دنیوی و ایمان دینی عمیق حکایت دارند. تصاویر دلسوزانه اش از دلقک ها و روسپیان، به انتقاد اجتماعی سختی در تصویرهایش از وکلا و قاضی ها مبدل می شود، همچون تابلوی مراسم ازدواج(نگارخانۀ تیت، لندن). نگاه بدبینانه اش به وضعیت بشری، با رنگ های تیره و شکل های کژنما القا می شوند، اگرچه دست مایه های دینی اش به تدریج از رنگ های متنوع و درخشانِ شیشه های منقوشبرخوردار شدند. گراوورهایی که برای مراسم دعای رحم فرما(تولید ۱۹۲۲ـ۱۹۲۷) ساخت، از دستاوردهای بزرگ هنر گرافیک قرن ۲۰ به شمار می روند. روئو در پاریس به دنیا آمد. در خردسالی شاگرد یک نقاش شیشه های منقوش بود، و بعدها در مدرسه هنرهای زیبا نزد گوستاو موروهنر آموخت. پس از درگذشتِ مورو در ۱۸۹۸ سرپرست موزۀ گوستاو موروشد. اثر برجستۀ رنگ روغنی اش با نام گروه سه نفری (سیرک)(۱۹۲۸) در موزۀ هنرهای معاصر تهراننگهداری می شود.
روئو، ژُرْژ هانری
نقاش، باسمه کار، تصویرگر، و طراح فرانسوی. از بزرگ ترین هنرمندان تصاویر دینی در قرن ۲۰ بود. در اوایل کارش با فووها همکاری کرد، لیکن با استفاده از رنگ های تیرۀ غلیظ و خط ـ کنارههای ضخیم، سبکی کاملاً متمایز و فردی پدید آورد. مضامین آثارش عبارت بودند از دلقک ها، وکلا، روسپیان، و روحانیان. پردۀ استهزای مسیح(۱۹۳۲؛ موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونۀ گزیده ای از آثار اوست. روئو در مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)، پاریس، با ماتیسآشنا شد، و در ۱۹۰۵ همراه با او و فووها نمایشگاهی برگزار کرد، هرچند با اکسپرسیونیستهای آلمان قرابت بیشتری داشت تا با معاصران فرانسوی اش. آثارش از حساسیت بسیار به رنج های دنیوی و ایمان دینی عمیق حکایت دارند. تصاویر دلسوزانه اش از دلقک ها و روسپیان، به انتقاد اجتماعی سختی در تصویرهایش از وکلا و قاضی ها مبدل می شود، همچون تابلوی مراسم ازدواج(نگارخانۀ تیت، لندن). نگاه بدبینانه اش به وضعیت بشری، با رنگ های تیره و شکل های کژنما القا می شوند، اگرچه دست مایه های دینی اش به تدریج از رنگ های متنوع و درخشانِ شیشه های منقوشبرخوردار شدند. گراوورهایی که برای مراسم دعای رحم فرما(تولید ۱۹۲۲ـ۱۹۲۷) ساخت، از دستاوردهای بزرگ هنر گرافیک قرن ۲۰ به شمار می روند. روئو در پاریس به دنیا آمد. در خردسالی شاگرد یک نقاش شیشه های منقوش بود، و بعدها در مدرسه هنرهای زیبا نزد گوستاو موروهنر آموخت. پس از درگذشتِ مورو در ۱۸۹۸ سرپرست موزۀ گوستاو موروشد. اثر برجستۀ رنگ روغنی اش با نام گروه سه نفری (سیرک)(۱۹۲۸) در موزۀ هنرهای معاصر تهراننگهداری می شود.
wikijoo: رویو،_ژرژ_هانری_(۱۸۷۱ـ۱۹۵۸)