در گرافیک کامپیوتری رویه زیربخش دو - سابین نوعی از رویه زیر بخش بر پایه عمومی سازی بی - اسپلاین های یکنواخت دو درجه دومی است. این رویه در سال ۱۹۷۸ توسط دانیل دو و مالکوم سابین توسعه داده شد. [ ۱]
این روند وجهی جدید در هر راس اصلی، n وجه جدید در هر یال اصلی و n x n وجه جدید برای هر وجه اصلی ایجاد می کند. یکی از ویژگی های اصلی شیوه زیربخش دو - سابین ساخت چهار وجه در اطراف هر راست است. یکی از محدودیت ها این است که وجه های ساخته شده در اطراف راس ها لزوماً هم صفحه نیستند.
رویه های دو - سابین به صورت بازگشتی تعریف می شوند. هر پالایش به جای شبکه فعلی می نشیند و سطحی صاف تر از شبکه پیشین دارد. بعد از تکرارهای زیادی شیوه به رویه حدی صافی می رسد. شکل زیر نمایانگر اثر دو تکرار پالایه بر روی شبکه تی شکل چهارگوش است.
همانند رویه زیربخش کتمول - کلارک، رویه حدی دو - سابین بدون روند بازگشتی و مستقیماً با استفاده از شیوه جاس استم بدست آورد. راه حل به اندازه رویه های کتمول کلارک بهینه نیست چون ماتریس های زیربخش دو - سابین در شرایط عمومی قطری نیستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روند وجهی جدید در هر راس اصلی، n وجه جدید در هر یال اصلی و n x n وجه جدید برای هر وجه اصلی ایجاد می کند. یکی از ویژگی های اصلی شیوه زیربخش دو - سابین ساخت چهار وجه در اطراف هر راست است. یکی از محدودیت ها این است که وجه های ساخته شده در اطراف راس ها لزوماً هم صفحه نیستند.
رویه های دو - سابین به صورت بازگشتی تعریف می شوند. هر پالایش به جای شبکه فعلی می نشیند و سطحی صاف تر از شبکه پیشین دارد. بعد از تکرارهای زیادی شیوه به رویه حدی صافی می رسد. شکل زیر نمایانگر اثر دو تکرار پالایه بر روی شبکه تی شکل چهارگوش است.
همانند رویه زیربخش کتمول - کلارک، رویه حدی دو - سابین بدون روند بازگشتی و مستقیماً با استفاده از شیوه جاس استم بدست آورد. راه حل به اندازه رویه های کتمول کلارک بهینه نیست چون ماتریس های زیربخش دو - سابین در شرایط عمومی قطری نیستند.
wiki: رویه زیربخش دو–سابین