اگر نیستی کوه غزنین توانگر
بدین سیم روینده و زر کانی.
فرخی.
کوه غزنین ز پی آنکه ببخشی به مرادزر روینده پدید آورد از سنگ جبال.
فرخی.
گر تو بنده اولیایی رو سوی ایشان خرام تا همی روینده سنگت خار چون خرما شود.
ناصرخسرو.
در او نیست روینده را آبخوردکه گرماش گرم است و سرماش سرد.
نظامی.
که تا سبزه روینده باشد به باغ گل سرخ تابد چو روشن چراغ.
نظامی.