رویمر هانس روبرت

[ویکی نور] هانس روبرت رویمر ایران شناس آلمانی، استاد و رئیس بخش شرق شناسی دانشگاه فرایبورگ و بنیان گذار «مؤسس شرقی بیروت» می باشد.
وی در 1333ق1915/م در تریر به دنیا آمد و در بُن، برلین و گوتینگن به تحصیل پرداخت. در 1317ش1938/م، رسال دکتری اش را با عنوان «انحطاط ایران بعد از مرگ اسماعیل شقی (1577-1581)»، زیر نظر والتر هینتس، در دانشگاه گوتینگن، نوشت و در 1318ش1939/م آن را در شهر وورتسبورگ به چاپ رسانید.
وی در 1328ش1949/م، که فرهنگستان علوم و ادبیات در ماینتس تأسیس شد، به مدیریت آن منصوب گردید. پژوهش های این فرهنگستان در سه شعب فلسفه و علوم اجتماعی، ادبیات و ریاضیات و علوم طبیعی صورت می گرفت که به نحوی با ایران دور اسلامی ارتباط داشت و زیر نظر متخصصان مطالعات ایران شناسی در «کمیسیون شرقی» انجام می گرفت. رویمر در تلاش برای ارتقای مصالح خاورشناسی آلمان، از 1329 تا 1335ش/ 1950-1956م، با همکاری هلموت شل، استاد افتخاری دانشگاه ماینتس، در «مجل شرق شناسی آلمان» و دیگر مجامع علمی، در چاپ و نشر بخشی از آثار خاورشناسان دربار ایران، در مجموعه ای به نام «انتشارات کمیسیون شرقی فرهنگستان علوم و ادبیات در ماینتس»، فعالیت مستمر داشت.
رویمر توسع ارتباط دانشگاهی با سرزمین های خاور نزدیک را به منظور ایجاد وضع مطلوب برای استادان آلمانی، ضروری می دانست. بدین جهت از تمایل مؤسس باستان شناسی آلمان و مجمع تحقیقات شرقی، به همکاری تخصصی نمایندگی های مؤسسه در خارج با مستشرقان، استقبال کرد و پس از توافقی که در فرهنگستان به عمل آمد، خود در 1335ش1956/ به عنوان کارشناس امور شرقی به قاهره رفت و برنامه های علمی و فرهنگی ای را در دراز مدت، با همکاران مؤسس باستان شناسی آلمان، شعب قاهره، هماهنگ ساخت.
او با چاپ کتاب «کنزالدُّرَر و جامع الغُرَر» اثر ابن دواداری، در مجموع «منابع تاریخ مصر اسلامی»، فعالیت انتشاراتی اش را این بار در مصر شروع کرد. رویمر تصحیح انتقادی جزء نهم این کتاب (شامل حوادث سال های 699 تا 735)، را به عهده گرفت. کار تصحیح آن 35 سال به درازا کشید و در 1374ش1995/م به چاپ رسید.