رویداد جناح گپسان تلاشی ناکام برای تضعیف قدرت کیم ایل سونگ، رهبر کره شمالی در حدود سال ۱۹۶۷ بود. جناح گپسان گروهی از کهنه سربازان مبارزات ضد ژاپن در دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ بود که در ابتدا به کیم ایل سونگ نزدیک بوده است. در پی دومین کنفرانس حزب کارگران کره در ۱۹۶۶، این جناح به دنبال ایجاد اصلاحات اقتصادی، به چالش کشیدن کیش شخصیت کیم ایل سونگ و انتصاب رهبر آن پاک کوم چول به عنوان جانشین وی بود.
... [مشاهده متن کامل]
کیم ایل سونگ طی چند سخنرانی در جلسات حزبی این جناح را تأدیب کرد. او خواستار یک «نظام ایدئولوژیک یکپارچه» شد که بر شخصیت او متمرکز بود و اعضای حزب را علیه جناح گپسان گرد هم آورد. تا آوریل ۱۹۶۷، جناح گرایان از میان مردم ناپدید شده بودند. همین طور آن ها را از حزب اخراج کردند و به حومه شهر یا زندان فرستادند. پاک کوم چول یا خودکشی کرد یا اعدام شد و سایر اعضای کلیدی جناح نیز جان باختند. کیم ایل سونگ در آن زمان برادر و وارث خود، کیم یونگ جو را داشت. کیم یونگ جو نیز ده اصل برای استقرار یک نظام ایدئولوژیک یکپارچه را تدوین نمود. این مجموعه جدید از سیاست ها، حکومت کیم ایل سونگ را غیرقابل چالش کرد و کیش شخصیت او را گسترش داد تا سایر اعضای خانواده کیم را نیز تحت پوشش قرار دهد.
کیم جونگ ایل، پسر کیم ایل سونگ در پاکسازی ها شرکت کرد و سرپرستی اداره پروپاگاندا و آژیتاسیون که نخستین مسئولیت سیاسی محوله از سوی پدرش بود را بر عهده گرفت و راه را برای نقش پرنفوذتر خود در سیاست کشور هموار کرد و در نهایت جانشین پدرش شد.
رویداد جناح گپسان نام خود را از منطقه گپسان در استان هامگیونگ جنوبی ( استان ریانگ گانگ کنونی ) برگرفته است که محل استقرار یک سازمان آزادیبخش زیرزمینی در طول مبارزات ضد ژاپن به نام کمیته عملیات گپسان بود. اعضای این گروه از نبرد کیم ایل سونگ علیه ژاپنی ها حمایت لجستیکی کردند. پس از آزادسازی کره، آن ها در صفوف گروه چریکی کیم از حزب کارگران کره شمالی به شمار می آمدند. ریشه های این گروه به قدری با فعالیت های کیم ایل سونگ گره خورده است که گاهی کل جناح چریکی را جناح «گپسان» می نامند. به تدریج، این جناح به دلیل اختلافات سیاسی از بقیه جناح چریک متمایز شد. کیم جناح های دیگر حزب را در یک سری پاکسازی در دهه ۱۹۵۰ برکنار کرده بود، به ویژه رویداد جناح اوت در ۱۹۵۶، اما جناح گپسان همچنان باقی ماند. پس از دومین کنفرانس حزب کارگران کره در ۱۹۶۶، جناح گپسان شروع به طرح نارضایتی های خود کرد.
... [مشاهده متن کامل]
کیم ایل سونگ طی چند سخنرانی در جلسات حزبی این جناح را تأدیب کرد. او خواستار یک «نظام ایدئولوژیک یکپارچه» شد که بر شخصیت او متمرکز بود و اعضای حزب را علیه جناح گپسان گرد هم آورد. تا آوریل ۱۹۶۷، جناح گرایان از میان مردم ناپدید شده بودند. همین طور آن ها را از حزب اخراج کردند و به حومه شهر یا زندان فرستادند. پاک کوم چول یا خودکشی کرد یا اعدام شد و سایر اعضای کلیدی جناح نیز جان باختند. کیم ایل سونگ در آن زمان برادر و وارث خود، کیم یونگ جو را داشت. کیم یونگ جو نیز ده اصل برای استقرار یک نظام ایدئولوژیک یکپارچه را تدوین نمود. این مجموعه جدید از سیاست ها، حکومت کیم ایل سونگ را غیرقابل چالش کرد و کیش شخصیت او را گسترش داد تا سایر اعضای خانواده کیم را نیز تحت پوشش قرار دهد.
کیم جونگ ایل، پسر کیم ایل سونگ در پاکسازی ها شرکت کرد و سرپرستی اداره پروپاگاندا و آژیتاسیون که نخستین مسئولیت سیاسی محوله از سوی پدرش بود را بر عهده گرفت و راه را برای نقش پرنفوذتر خود در سیاست کشور هموار کرد و در نهایت جانشین پدرش شد.
رویداد جناح گپسان نام خود را از منطقه گپسان در استان هامگیونگ جنوبی ( استان ریانگ گانگ کنونی ) برگرفته است که محل استقرار یک سازمان آزادیبخش زیرزمینی در طول مبارزات ضد ژاپن به نام کمیته عملیات گپسان بود. اعضای این گروه از نبرد کیم ایل سونگ علیه ژاپنی ها حمایت لجستیکی کردند. پس از آزادسازی کره، آن ها در صفوف گروه چریکی کیم از حزب کارگران کره شمالی به شمار می آمدند. ریشه های این گروه به قدری با فعالیت های کیم ایل سونگ گره خورده است که گاهی کل جناح چریکی را جناح «گپسان» می نامند. به تدریج، این جناح به دلیل اختلافات سیاسی از بقیه جناح چریک متمایز شد. کیم جناح های دیگر حزب را در یک سری پاکسازی در دهه ۱۹۵۰ برکنار کرده بود، به ویژه رویداد جناح اوت در ۱۹۵۶، اما جناح گپسان همچنان باقی ماند. پس از دومین کنفرانس حزب کارگران کره در ۱۹۶۶، جناح گپسان شروع به طرح نارضایتی های خود کرد.
