رویداد انقراض که انقراض جمعی و بحران زیستی هم نامیده می شود، کاهش گسترده و سریع گونه های حیاتی در کرهٔ زمین است. چنین رویدادی با تغییر شدید تنوع و فراوانی حیات ماکروسکوپی مشخص می شود. البته با توجه به آنکه بخش عمدهٔ حیات بر زمین مربوط به گونه های میکروسکوپی است که با گذر زمان قابل شناسایی نیست، این رویداد بر مبنای جنبه های زیست شناختی قابل مشاهدهٔ زیست کره انجام می شود و نه کل حیات بر روی زمین. انقراض بر روی زمین با نرخی غیریکنواخت رخ داده است و سنجش آن بر اساس فسیل های جانداران دریایی انجام می شود. طی ۵۴۰ میلیون سال حیات بر روی زمین، پنج رویداد انقراض بزرگ شناسایی شده است که طی هر دورهٔ آن بیش از نیمی از جانداران از میان رفته اند. البته با توجه به تعریف انقراض جمعی و تغییر عوامل سنجش آن، تا ۲۰ مورد انقراض قابل شناسایی است.
پنج رویداد انقراض بزرگ عبارتند از:
• رویداد انقراض اردویسن - سیلورین ( انقراض پایان اردوسین ) طی دو رویداد در ۴۵۰ تا ۴۴۰ میلیون سال پیش ۲۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۷ درصد همهٔ سرده ها و ۸۵ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض دِوُنین - پسین ۳۶۰ میلیون سال پیش طی یک دورهٔ ۲۰ میلیون ساله در اواخر دوران دِوُنین ۱۹ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۰ درصد همهٔ سرده ها و ۸۰ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض پرمین - تریاسه ( انقراض پایان پرمین ) در ۲۴۵ میلیون سال پیش بزرگ ترین انقراض جمعی تاریخ زمین رخ داد و ۵۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۸۳ درصد همهٔ سرده ها و ۹۰ تا ۹۶ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض تریاسه - ژوراسیک ( انقراض پایان تریاس ) حدود ۲۱۰ میلیون سال پیش رخ داد و طی آن ۲۳ درصد همهٔ خانواده ها، ۴۸ درصد همهٔ سرده ها و ۷۰ تا ۸۰ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض کرتاسه - پالئوژن ( انقراض پایان کرتاسه ) ۶۵٫۵ میلیون سال پیش رخ داد و طی آن ۱۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۰ درصد همهٔ سرده ها و ۷۶ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
«بقای حیات در کرهٔ زمین، پدیده ای بس دشوار و پیچیده است. از میان میلیاردها گونه ( موجودات زنده ) که از آغاز زمین تاکنون پای به عرصهٔ هستی نهاده اند، ۹۹٫۹۹٪ دیگر وجود ندارند. همچنان که می بینی، حیات در کرهٔ خاکی نه فقط عمری کوتاه دارد بلکه به طرز نومید کننده ای ظریف و به تارمویی بسته است. از ویژگی های شگفتی آور هستی ما آن است که ما از کره ای برخاسته ایم که خیلی خوب به گسترش حیات یاری می رساند ولی مهارتش در خاموش کردن شعله های زندگی بس بیشتر است. »بیل برایسون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپنج رویداد انقراض بزرگ عبارتند از:
• رویداد انقراض اردویسن - سیلورین ( انقراض پایان اردوسین ) طی دو رویداد در ۴۵۰ تا ۴۴۰ میلیون سال پیش ۲۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۷ درصد همهٔ سرده ها و ۸۵ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض دِوُنین - پسین ۳۶۰ میلیون سال پیش طی یک دورهٔ ۲۰ میلیون ساله در اواخر دوران دِوُنین ۱۹ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۰ درصد همهٔ سرده ها و ۸۰ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض پرمین - تریاسه ( انقراض پایان پرمین ) در ۲۴۵ میلیون سال پیش بزرگ ترین انقراض جمعی تاریخ زمین رخ داد و ۵۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۸۳ درصد همهٔ سرده ها و ۹۰ تا ۹۶ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض تریاسه - ژوراسیک ( انقراض پایان تریاس ) حدود ۲۱۰ میلیون سال پیش رخ داد و طی آن ۲۳ درصد همهٔ خانواده ها، ۴۸ درصد همهٔ سرده ها و ۷۰ تا ۸۰ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
• رویداد انقراض کرتاسه - پالئوژن ( انقراض پایان کرتاسه ) ۶۵٫۵ میلیون سال پیش رخ داد و طی آن ۱۷ درصد همهٔ خانواده ها، ۵۰ درصد همهٔ سرده ها و ۷۶ درصد همهٔ گونه های جانداران از میان رفتند.
«بقای حیات در کرهٔ زمین، پدیده ای بس دشوار و پیچیده است. از میان میلیاردها گونه ( موجودات زنده ) که از آغاز زمین تاکنون پای به عرصهٔ هستی نهاده اند، ۹۹٫۹۹٪ دیگر وجود ندارند. همچنان که می بینی، حیات در کرهٔ خاکی نه فقط عمری کوتاه دارد بلکه به طرز نومید کننده ای ظریف و به تارمویی بسته است. از ویژگی های شگفتی آور هستی ما آن است که ما از کره ای برخاسته ایم که خیلی خوب به گسترش حیات یاری می رساند ولی مهارتش در خاموش کردن شعله های زندگی بس بیشتر است. »بیل برایسون
wiki: رویداد انقراض