روکاء

لغت نامه دهخدا

روکاء. [ رَ ] ( ع اِ ) روکة. آواز بوم نر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به روکة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس