روچه
لغت نامه دهخدا
روچه. [ چ َ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از بخش سمیرم بالا از شهرستان شهرضا واقع در 25هزارگزی باختر سمیرم و 10هزارگزی راه مالرو چهارراه به سمیرم. دارای 100 تن سکنه است که مذهب تشیع دارند و به لری تکلم می کنند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
روچه در زبان کوردهای عبدالملکی در مازندران یعنی روزه که مرتبط با کلمه نیمروچ هست که در پارسی باستان به معنی ظهر بوده