روهبانی

لغت نامه دهخدا

روهبانی. ( حامص مرکب ) تقدس و پارسایی. || نیک سیرتی. || گوشه نشینی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به روهبان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس