روهایْم، گِزا (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)(Roheim, Geza)
انسان شناس و روان کاو مجارستانی. در دانشگاه های لایپزیگ، برلین و بوداپست درس خواند (دکتری، ۱۹۱۴). از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۱ مطالعات میدانی خود را در استرالیای مرکزی، دوئو(جزیرۀ نورمَنبی)، و جنوب غربی امریکا انجام داد. در ۱۹۳۹ به حرفۀ روان کاوی خصوصی در نیویورک مشغول شد. روهایم از بنیادگذاران نخستین دورۀ مطالعات روان کاوی دربارۀ جامعه و فرهنگ و نیز در زمینۀ مسائل شخصیتی بود. از آثارش: منشأ و کارکرد فرهنگ(۱۹۴۳)؛ روان کاوی و انسان شناسی(۱۹۵۰)؛ دروازه های رؤیا(۱۹۵۲).
انسان شناس و روان کاو مجارستانی. در دانشگاه های لایپزیگ، برلین و بوداپست درس خواند (دکتری، ۱۹۱۴). از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۱ مطالعات میدانی خود را در استرالیای مرکزی، دوئو(جزیرۀ نورمَنبی)، و جنوب غربی امریکا انجام داد. در ۱۹۳۹ به حرفۀ روان کاوی خصوصی در نیویورک مشغول شد. روهایم از بنیادگذاران نخستین دورۀ مطالعات روان کاوی دربارۀ جامعه و فرهنگ و نیز در زمینۀ مسائل شخصیتی بود. از آثارش: منشأ و کارکرد فرهنگ(۱۹۴۳)؛ روان کاوی و انسان شناسی(۱۹۵۰)؛ دروازه های رؤیا(۱۹۵۲).
wikijoo: روهایم،_گزا_(۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)