رونکی

لغت نامه دهخدا

رونکی. [ ن َ ] ( اِ مرکب ) رانکی. پاردم. تلفظی از رانکی. منسوب به ران. نواری پهن از چرم یا پارچه های ضخیم پشمی که در پشت ران و زیر کفل چارپایان ( خر، استر، یابو ) بندند و صحیح آن «رانکی » است یعنی مربوط به ران. ( فرهنگ لغات عامیانه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس