رونقه

لغت نامه دهخدا

( رونقة ) رونقة. [ رَن َ ق َ ] ( ع اِ ) آب مکدر. یقال : صار الماء رونقة؛ یعنی گل تنک غالب شد بر آب. ج ، ریانق. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس