روندیان

لغت نامه دهخدا

روندیان. [ رَ وَ ] ( اِخ ) راوندیان. دراصل روندیان و معروف راوندیان است. ( مجمل التواریخ و القصص ذیل 329 ) : به کوفه اندر جماعتی بودند که ایشان را روندیان خواندندی و به ربوبیت منصور همی گفتندو اصل ایشان از عبداﷲ رونده برخاست و تناسخ داشتند.( مجمل التواریخ و القصص ). و رجوع به راوندیه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس