رونتگنیم

رونتگنیم یا رونتگنیوم یا آن ان انیوم یا اکا - طلا ( به انگلیسی: Roentgenium ) یک عنصر شیمیایی مصنوعی با نماد Rg و عدد اتمی ۱۱۱ است که به افتخار فیزیکدان و برندهٔ جایزهٔ نوبل فیزیک، ویلهلم رونتگن ( کاشف پرتو ایکس ) نام گذاری شده است. رونتگنیم یک اتم فوق سنگین بوده و در نتیجه بسیار ناپایدار است؛ به نحوی که پایدارترین ایزوتوپ آن رونتگنیم - ۲۸۶ نیمه عمری تنها معادل ۱۰ تا ۱۱ دقیقه دارد.
رونتگنیم در گروه ۱۱ جدول تناوبی و دورهٔ هفتم قرار دارد؛ که این باعث می شود تا سنگین ترین عنصر بلوک d باشد. هرچند که هیچ آزمایشی برای تعیین خواص شیمیایی آن انجام نشده است؛ اما به نظر می رسد که خواص شیمیایی آن به عنوان نهمین عضو سری ۶d در فلزات واسطه، شبیه به طلا باشد. این عنصر برای اولین بار در ۸ دسامبر ۱۹۹۴ در «مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز» در دارمشتات آلمان ساخته شد. با برخورد چند اتم نیکل[ الف] به بیسموت[ ب] ، در یک شتاب دهندهٔ خطی، سه اتم رونتگنیم ساخته شد که هر سه رونتگنیم - ۲۷۲ بودند. سرانجام، آیوپاک در نوامبر سال ۲۰۰۴ نام آن را انتخاب کرد.
رونتگنیم ۷ ایزوتوپ دارد، که همه گی ناپایدار و مصنوعی هستند. این ایزوتوپ ها نیمه عمرهایی بسیار کوتاه، متغیر از ۳٫۸ میلی ثانیه تا ۶۴۰ ثانیه دارند؛ ازهمین رو تحقیقات بر روی رونتگنیم بسیار محدود است و با مشکلات زیادی همراه می باشد. با این حال پیش بینی ها حاکی از آن است که واکنش پذیری رونتگنیم بسیار کم باشد؛ به شکلی که حتی به عنوان یک فلز نجیب شناخته شود.
رونتگنیم برای اولین بار در ۸ دسامبر ۱۹۹۴ در «مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز» در دارمشتات آلمان ساخته شد. [ ۹] تیم آنها دو اتم نیکل - ۶۴ و بیسموت - ۲۰۹ را در یک شتاب دهندهٔ خطی برخورد دادند؛ و درنهایت ایزوتوپ رونتگنیم - ۲۷۲ سنتز و شناسایی شد.
83 209 B i + 28 64 N i → 111 272 R g ∗ + 0 1 n
این آزمایش توسط مؤسسه مشترک تحقیقات هسته ای تکرار شد ولی آنها اتم رونتگنیم را شناسایی نکردند. [ ۱۰] در نهایت در سال ۲۰۰۱ آیوپاک کشف عنصر را به دلیل کمبود شواهد مبنی بر وجود عنصر رد کرد. [ ۱۱] اما تیم مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز دوباره آزمایش را در سال ۲۰۰۲ انجام دادند و این بار وجود ۳ اتم رونتگنیم را گزارش کردند. [ ۱۲] [ ۱۳] آیوپاک نیز در سال ۲۰۰۳ وجود عنصر را تأیید کرد. [ ۱۴]