رومی، دین (Roman religion)
نظام دینی روم باستان. این نظام دینی دربرگیرندۀ عناصری از جاندارپنداری(پرستش و احترام به سنگ ها و درخت ها) و توتمیسمبود (← رومولوس) و ریشه های محلی عمیقی در «لارس و پناتس»، آیین یانوسو وِستا، داشت. نظام دینی روم قدیم همچنین پانتئون(معبد) اصلی خدایان را دربر می گرفت که از پانتئون یونان منشعب شده بود و خدایان اصلی آن عبارت بودند از ژوپیترو یونو، مارسو ونوس، مینروا، دیانا، سِرِسو چندین خدای کم اهمیت تر. الوهیت بخشیدن به امپراتوران گذشته با هدف سیاسی صورت می گرفت و از سوی دیگر، منعکس کنندۀ مفاهیم پیوند خانوادگی و خویشاوندی بود که برطبق آن، حامیان و نگهبانان خاندان ملت، همچون نیاکان، حتی پس از مرگ وظیفۀ خود را انجام می دادند. با استقرار امپراتوری، طبقات فرهیخته به فلسفه های رواقیو شکاکیتروآوردند، اما رواج «ادیان رازناک»، نظیر آیین های ایزیسو مهرپرستی، به ویژه در میان نظامیان، رقیبی سرسخت برای صدر مسیحیت به شمار می رفت. پانتئون های یونانی و رومی ساختار بسیار مشابهی دارند و در بسیاری از موارد خدایان آن ها همتای یکدیگر یا واجد صفات مشترک اند. ژوپیتر (زئوسیونانیان)، خدای آسمان، که نسل پیشین خدایان را ساقط کرده است، بر آن ها حکم می راند و سلاحش رعد و آذرخش است. خدایان پانتئون روابط نزدیک با یکدیگر دارند؛ ژوپیتر همسر یونو (هِرای یونانیان) است، اما فرزندانی نیز از دیگر اعضای خانواده و ارواح و زمینی ها دارد. مارس (آرِسیونانیان) خدای جنگ است و ونوس (آفرودیتیونانیان) خدای عشق و آپولونخدای آواز و هنر در هر دو دین به شمار می روند.
نظام دینی روم باستان. این نظام دینی دربرگیرندۀ عناصری از جاندارپنداری(پرستش و احترام به سنگ ها و درخت ها) و توتمیسمبود (← رومولوس) و ریشه های محلی عمیقی در «لارس و پناتس»، آیین یانوسو وِستا، داشت. نظام دینی روم قدیم همچنین پانتئون(معبد) اصلی خدایان را دربر می گرفت که از پانتئون یونان منشعب شده بود و خدایان اصلی آن عبارت بودند از ژوپیترو یونو، مارسو ونوس، مینروا، دیانا، سِرِسو چندین خدای کم اهمیت تر. الوهیت بخشیدن به امپراتوران گذشته با هدف سیاسی صورت می گرفت و از سوی دیگر، منعکس کنندۀ مفاهیم پیوند خانوادگی و خویشاوندی بود که برطبق آن، حامیان و نگهبانان خاندان ملت، همچون نیاکان، حتی پس از مرگ وظیفۀ خود را انجام می دادند. با استقرار امپراتوری، طبقات فرهیخته به فلسفه های رواقیو شکاکیتروآوردند، اما رواج «ادیان رازناک»، نظیر آیین های ایزیسو مهرپرستی، به ویژه در میان نظامیان، رقیبی سرسخت برای صدر مسیحیت به شمار می رفت. پانتئون های یونانی و رومی ساختار بسیار مشابهی دارند و در بسیاری از موارد خدایان آن ها همتای یکدیگر یا واجد صفات مشترک اند. ژوپیتر (زئوسیونانیان)، خدای آسمان، که نسل پیشین خدایان را ساقط کرده است، بر آن ها حکم می راند و سلاحش رعد و آذرخش است. خدایان پانتئون روابط نزدیک با یکدیگر دارند؛ ژوپیتر همسر یونو (هِرای یونانیان) است، اما فرزندانی نیز از دیگر اعضای خانواده و ارواح و زمینی ها دارد. مارس (آرِسیونانیان) خدای جنگ است و ونوس (آفرودیتیونانیان) خدای عشق و آپولونخدای آواز و هنر در هر دو دین به شمار می روند.
wikijoo: رومی،_دین