رومن گاری

در سال ۱۹۲۸ میلادی، رومن چهارده ساله به همراه مادرش به شهر نیس در کشور فرانسه رفتند. رومن سرگذشت سه دههٔ نخست زندگی اش را در کتاب میعاد در سپیده دم ( La promesse de l'aube ، 1960 ) نوشته است.
او در فرانسه به تحصیل حقوق پرداخت، ابتدا در «اکس - ان - پروونس» و سپس در پاریس. در ضمن او در «سالون - دو - پروونس» و در پایگاه هوایی آوورد در نزدیکی بورگس، خلبانی در نیروی هوایی فرانسه را آموخت. پس از اشغال فرانسه توسط نازی ها در جنگ جهانی دوم، او به انگلستان گریخت و تحت رهبری شارل دوگل به «نیروهای آزاد فرانسه» پیوست و در اروپا و آفریقای شمالی جنگید.
او نگارش نخستین رمانش، تربیت اروپایی ( ۱۹۴۵ ) را مادامی که در ارتش بود شروع کرد. در سال ۱۹۴۵، در فرانسه جایزه منتقدین ( Prix des critique ) را دریافت کرد.
همچنین به دلیل خدماتش در ارتش موفق به اخذ جوایز متعددی از ارتش شد.
پس از جنگ، رومن با مدرک حقوق، که از دانشگاه پاریس گرفته بود، و نیز با دیپلم زبان های اسلاو که از دانشگاه ورسای دریافت کرده بود، به عنوان دیپلمات در شهرهای مختلف کار کرد. همچنین به عنوان سخنگوی هیئت نمایندگان فرانسوی سازمان ملل ابتدا در نیویورک و سپس در لندن به فعالیت پرداخت. پس از اقامت در نیویورک به دلیل خستگی به مدت سه ماه کار را رها کرد و در سال ۱۹۵۶ به نوشتن رمان ریشه های آسمان ( Les racines du ciel ) پرداخت. این داستان نخستین رمان وی بود که برندهٔ جایزهٔ گنکور شد.
طی این سال ها وی دو بار ازدواج کرد. نخستین همسرش نویسنده ای انگلیسی به نام لزلی بلانش بود. در سال ۱۹۶۳ از وی جدا شد و با هنرپیشه ای به نام جین سیبرگ ازدواج کرد و مدت ۷ سال با او زندگی کرد. رومن زندگیش با سیبرگ را در کتابی به نام سگ سفید ( 1970، Chien Blanc ) به رشته تحریر درآورده است. حاصل این زندگی مشترک پسری به نام دیه گو بود که مدتی را در اسپانیا با زن مدیری زندگی می کرد. زندگی پسرش و این خانم الگوی رومن برای نقش های مومو و مادموازل رزا در رمان زندگی در پیش رو شد.