روملو حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «حسن بیک روملو»، در سال 937ق که سال هفتم سلطنت شاه طهماسب صفوی است، در شهر قم متولد شد. وی نبیره امیر سلطان روملو بوده و از همان اوایل نوجوانی به خدمت شاه طهماسب درآمده است. او در آن هنگام یازده سال پیش نداشته و تا سال 980ق، جمعا به مدت سی و دو سال در التزام رکاب شاهان صفوی بوده است.
وی از کودکی شناخته شده و صاحب مال و مکنتی خانوادگی بوده که آن نیز به لطف وابستگی نسبی او به امیر سلطان روملوا است که از سرداران مشهور قزلباش در دوره اسماعیل و طهماسب می باشد.
در هنگامی که وی رسما به ملازمان و لشکریان شاه طهماسب پیوسته، در جنگ ها به همراهی دیگر قورچیان شرکت نموده و به شجاعت خود اذعان می کند.
از آن چه وی درباره خود گفته است، می توان به اهمیت شخصیت او در زمان شاه طهماسب تا هنگام سلطنت سلطان محمد خدابنده پی برد، گر چه پس از این زمان، دیگر از وی نشانی نیست و هیچ کدام از مورخان بعدی که از کتاب وی استفاده نموده و نام او را ذکر کرده اند، از سرنوشت وی اطلاعی به دست نمی دهند و معلوم نیست که پس از سال 985ق که کتاب وی به پایان رسیده و عمر او به پنجاه و پنج رسیده بود، به ناگهان چه فرجامی داشته است.
دکتر نوایی، مصحح تنها کتاب او به نام «احسن التواریخ»، معتقد است که شاید وی در انقلابات خونین پس از اسماعیل دوم و روی کار آمدن سلطان محمد خدابنده، به جهت تلاش در تحکیم قدرت اسماعیل دوم از بین رفته باشد و آن چه این ظن را تقویت می کند، منازعات فراوان استاجلوها و روملوها، در دوره پس از مرگ اسماعیل اول تا روی کار آمدن محمد خدابنده و پس از آن است که نویسنده، قاعدتا نمی توانسته از عرصه آن درگیری ها برکنار بماند.

پیشنهاد کاربران

بپرس