رولان مارسل دوبرول ( به فرانسوی: Roland Marcel Dubrulle ) ( زادهٔ ۱۹۰۷ – درگذشتهٔ ۱۹۸۳ ) معمار و شهرساز پرکار فرانسوی و از پایه گذاران آموزش معماری در ایران بود. طراحی، ساخت و نظارت بر اجرای بناهای دولتی و خصوصی، و نیز تدریس معماری از جملهٔ فعالیت های اوست. آثار معماری دوبرول در ایران از گرگان تا بندر لنگه پراکنده اند.
دوبرول در زمرهٔ کسانی بود که از یک سو با مساهمت خود در آموزش معماری، به نظام اعطای اعتبار حرفه ای شکل بخشیدند، و از سوی دیگر با کار جمعی در پروژه های بزرگ، فرایند حرفه ای شدن معماری را در ایران پیش بردند. [ ۱]
دوبرول در سال ۱۹۰۷ در ارمانتیر در شمال فرانسه به دنیا آمد. از هفده سالگی کارآموزی را در دفاتر معماری و کارگاه های ساختمانی آغاز کرد، و در فاصلهٔ ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۴ ( برابر با ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۳ ) به تحصیل در مدرسهٔ هنرهای زیبا ( بوزار ) پرداخت. او بسیار پرکار و توانمند بود، چنان که در دو سال پایانی تحصیلش، در یازده کنکور معماری مختلف از جمله بیمارستان زوریخ، شهرداری شانگهای، طرح جامع شهر برن، طرح جامع کاخ سلطنتی استکهلم، در نقش همکار یا کارآموز شرکت کرد. [ ۲] پس از آنکه در ۱۳۱۴ در کنکور ساختمان بورس سهام تهران برنده شد به ایران عزیمت کرد و تا ۱۳۲۰ در ایران ماند. [ ۳]
دوبرول نخست در شرکت باتینیول مشغول به کار شد که از شرکت های ساختمانی خارجی فعال در طرح های جدید دوران رضاشاه بود. سپس در ۱۳۱۵ به شرکت ساختمان ایران[ ۴] پیوست که سرپرستی اش بر عهدهٔ گابریل گورکیان بود. در ۱۳۱۶ همکاری اش را با وزارت معارف آغاز کرد و در سال ۱۳۱۷ به سمت سرمهندس آن وزارتخانه منصوب شد. دفتر خود را نیز به اتفاق محسن فروغی در همین سال تأسیس کرد؛[ ۲] دفتری که پس از چندی به دفتر فنی دانشگاه تهران بدل شد و بناهای دانشگاه تهران در آن طراحی و سپس بدست شرکت سنتاب[ ۵] اجرا می شد. [ ۶] [ ۷] از سوی دیگر، به دعوت وزارت پیشه و هنر به تدریس در مدرسهٔ عالی معماری پرداخت. [ ۸] [ ۹] دوبرول با شروع جنگ جهانی دوم، در اواخر ۱۹۳۹ ( ۱۳۱۸ ) داوطلبانه به نیروی هوایی فرانسه در بیروت پیوست و مسئول تهیهٔ عکس های هوایی از ترکیه بود. [ ۱۰] پس از پنج ماه دوباره به ایران بازگشت و بابت پروژهٔ احداث دوازده مدرسهٔ ابتدایی در تهران به مدیریت دفتر فنی وزارت معارف منصوب شد. [ ۱۱] در مهر ۱۳۱۹ با منحل شدن مدرسهٔ عالی معماری تدریس را در دانشکدهٔ هنرهای زیبا پی گرفت و تا پایان اقامتش در سمت ریاست کارگاه معماری باقی ماند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوبرول در زمرهٔ کسانی بود که از یک سو با مساهمت خود در آموزش معماری، به نظام اعطای اعتبار حرفه ای شکل بخشیدند، و از سوی دیگر با کار جمعی در پروژه های بزرگ، فرایند حرفه ای شدن معماری را در ایران پیش بردند. [ ۱]
دوبرول در سال ۱۹۰۷ در ارمانتیر در شمال فرانسه به دنیا آمد. از هفده سالگی کارآموزی را در دفاتر معماری و کارگاه های ساختمانی آغاز کرد، و در فاصلهٔ ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۴ ( برابر با ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۳ ) به تحصیل در مدرسهٔ هنرهای زیبا ( بوزار ) پرداخت. او بسیار پرکار و توانمند بود، چنان که در دو سال پایانی تحصیلش، در یازده کنکور معماری مختلف از جمله بیمارستان زوریخ، شهرداری شانگهای، طرح جامع شهر برن، طرح جامع کاخ سلطنتی استکهلم، در نقش همکار یا کارآموز شرکت کرد. [ ۲] پس از آنکه در ۱۳۱۴ در کنکور ساختمان بورس سهام تهران برنده شد به ایران عزیمت کرد و تا ۱۳۲۰ در ایران ماند. [ ۳]
دوبرول نخست در شرکت باتینیول مشغول به کار شد که از شرکت های ساختمانی خارجی فعال در طرح های جدید دوران رضاشاه بود. سپس در ۱۳۱۵ به شرکت ساختمان ایران[ ۴] پیوست که سرپرستی اش بر عهدهٔ گابریل گورکیان بود. در ۱۳۱۶ همکاری اش را با وزارت معارف آغاز کرد و در سال ۱۳۱۷ به سمت سرمهندس آن وزارتخانه منصوب شد. دفتر خود را نیز به اتفاق محسن فروغی در همین سال تأسیس کرد؛[ ۲] دفتری که پس از چندی به دفتر فنی دانشگاه تهران بدل شد و بناهای دانشگاه تهران در آن طراحی و سپس بدست شرکت سنتاب[ ۵] اجرا می شد. [ ۶] [ ۷] از سوی دیگر، به دعوت وزارت پیشه و هنر به تدریس در مدرسهٔ عالی معماری پرداخت. [ ۸] [ ۹] دوبرول با شروع جنگ جهانی دوم، در اواخر ۱۹۳۹ ( ۱۳۱۸ ) داوطلبانه به نیروی هوایی فرانسه در بیروت پیوست و مسئول تهیهٔ عکس های هوایی از ترکیه بود. [ ۱۰] پس از پنج ماه دوباره به ایران بازگشت و بابت پروژهٔ احداث دوازده مدرسهٔ ابتدایی در تهران به مدیریت دفتر فنی وزارت معارف منصوب شد. [ ۱۱] در مهر ۱۳۱۹ با منحل شدن مدرسهٔ عالی معماری تدریس را در دانشکدهٔ هنرهای زیبا پی گرفت و تا پایان اقامتش در سمت ریاست کارگاه معماری باقی ماند. [ ۱۲]
wiki: رولان دوبرول