روقین

لغت نامه دهخدا

روقین. [ رَ ] ( ع اِ ) داهیة ذات روقین ؛ بلای سخت بد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || جنگ سخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

داهیه ذات روقین بلای سخت بد

پیشنهاد کاربران

بپرس