روقاء. [ رَ ] ( ع ص ) مؤنث اَروَق ، یعنی آنکه ثنایای زبرینش بلندتر از زیرش باشد. ج ،روق. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اروق شود. || گوسپند ماده شاخ دار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
