روفت گر

لغت نامه دهخدا

روفت گر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) روفته گر. سپور. رفتگر. شوله روب. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رفتگر شود.

فرهنگ فارسی

یا روفته گر . سپور . رفتگر . شوله روب

پیشنهاد کاربران

بپرس