روغن زبانی. [ رَ / رُو غ َ زَ ] ( حامص مرکب ) صفت و عمل روغن زبان. نرم گفتاری و چاپلوسی. ( ناظم الاطباء ). چرب زبانی : نیوشنده از گرمی شاه روم به روغن زبانی برافروخت موم.نظامی.و رجوع به چرب زبانی شود. || نوازش. ( ناظم الاطباء ).