روغن حیوانی
فرهنگستان زبان و ادب
واژه نامه بختیاریکا
پیشنهاد کاربران
روغن حیوانی که در ایران با نام روغن زاگرسی یا روغن زرد نیز شهرت دارد؛ یک فرآورده حیوانی و روغنی خوراکی است که از شیر گاو یا گوسفند تهیه می شود. این روغن محلی یکی از روغن های مصرفی رایج در برخی نقاط ایران است و برترین و مطلوب ترین نوع آن را در منطقه زاگرس تهیه می کنند که طعم و بوی مطبوعی دارد و از ارزش غذایی بالایی بهره مند است.
... [مشاهده متن کامل]
در روش تهیه سنتی آن، شیر را به ماست و سپس به دوغ تبدیل کرده و با استفاده از مشک، کرهٔ آن را به دست می آورند و تا رسیدن به خلوص کامل آن را می جوشانند. طعم و کیفیت روغن حیوانی بستگی زیادی به نحوه خوراک و چرای دام دارد. چرای گله های گوسفند از گیاهان معطر مناطق مرتفع کوهستانی در منطقهٔ کرمانشاه، بو و مزهٔ خاصی به این روغن می دهد.
روش تهیه سنتی آن این گونه است که ابتدا شیر تازه را به ماست تبدیل کرده و یک شب در جای خنک نگهداری می کنند. سپس از ماست تهیه شده دوغ درست کرده و آن را درون مشک می ریزند. مشک را آن قدر تکان می دهند که گویچه های روغنی به صورت کره به یکدیگر می چسبند. سپس کره را از دوغ جدا کرده و آن قدر حرارت می دهند تا به خلوص کامل رسیده و ناخالصی و دوغ باقیمانده آن تبخیر شود.
روغن حیوانی کرمانشاهی در میانهٔ فصل بهار و پاییز توسط دامداران تولید می شود.
این روغن در مقایسه با کره های صنعتی که ۸۰ تا ۸۵ درصد چربی دارد، پرچرب تر بوده و خواص تغذیه ای بیشتری دارد. نوع گوسفندی روغن حیوانی کمی دیرهضم و در مقایسه با روغن گاوی کلسترول بالاتری دارد اما طعم و عطر بهتری دارد و گران تر است. این روغن به طور طبیعی از چربی شیر تهیه می شود و برخلاف روغن های نباتی و صنعتی اسیدهای چرب ترانس ندارد. در طب سنتی و کهن ایرانی این روغن را از دیگر روغن های خوراکی مانند روغن نباتی، پیه و روغن دنبه مفیدتر دانسته اند.
روغن حیوانی شامل مقادیر فراوانی از ویتامین آ، ویتامین ای، ویتامین دی و ویتامین کا است و به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند. روغن های با منشأ حیوانی غنی از اسید لینولئیک و اسید اولئیک هستند که باعث جلوگیری از آرتریوسکلروز ( تصلب شراین ) و ایجاد اثرات ضد التهابی شده و برای سلامتی قلب و عروق نیز مفید هستند. روغن حیوانی همچنین دارای اسید چرب دیگری به نام بوتیرات است که نقش حیاتی در سلامت گوارش دارد.
... [مشاهده متن کامل]
در روش تهیه سنتی آن، شیر را به ماست و سپس به دوغ تبدیل کرده و با استفاده از مشک، کرهٔ آن را به دست می آورند و تا رسیدن به خلوص کامل آن را می جوشانند. طعم و کیفیت روغن حیوانی بستگی زیادی به نحوه خوراک و چرای دام دارد. چرای گله های گوسفند از گیاهان معطر مناطق مرتفع کوهستانی در منطقهٔ کرمانشاه، بو و مزهٔ خاصی به این روغن می دهد.
روش تهیه سنتی آن این گونه است که ابتدا شیر تازه را به ماست تبدیل کرده و یک شب در جای خنک نگهداری می کنند. سپس از ماست تهیه شده دوغ درست کرده و آن را درون مشک می ریزند. مشک را آن قدر تکان می دهند که گویچه های روغنی به صورت کره به یکدیگر می چسبند. سپس کره را از دوغ جدا کرده و آن قدر حرارت می دهند تا به خلوص کامل رسیده و ناخالصی و دوغ باقیمانده آن تبخیر شود.
روغن حیوانی کرمانشاهی در میانهٔ فصل بهار و پاییز توسط دامداران تولید می شود.
این روغن در مقایسه با کره های صنعتی که ۸۰ تا ۸۵ درصد چربی دارد، پرچرب تر بوده و خواص تغذیه ای بیشتری دارد. نوع گوسفندی روغن حیوانی کمی دیرهضم و در مقایسه با روغن گاوی کلسترول بالاتری دارد اما طعم و عطر بهتری دارد و گران تر است. این روغن به طور طبیعی از چربی شیر تهیه می شود و برخلاف روغن های نباتی و صنعتی اسیدهای چرب ترانس ندارد. در طب سنتی و کهن ایرانی این روغن را از دیگر روغن های خوراکی مانند روغن نباتی، پیه و روغن دنبه مفیدتر دانسته اند.
روغن حیوانی شامل مقادیر فراوانی از ویتامین آ، ویتامین ای، ویتامین دی و ویتامین کا است و به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند. روغن های با منشأ حیوانی غنی از اسید لینولئیک و اسید اولئیک هستند که باعث جلوگیری از آرتریوسکلروز ( تصلب شراین ) و ایجاد اثرات ضد التهابی شده و برای سلامتی قلب و عروق نیز مفید هستند. روغن حیوانی همچنین دارای اسید چرب دیگری به نام بوتیرات است که نقش حیاتی در سلامت گوارش دارد.
روغن حیوانی: [عامیانه، اصطلاح] روغنی که از جوشاندن و تصفیه ی کره به دست می آورند، روغن زرد.
روغن طبیعی که از حیوانت مثل:گاو یا گوسفند به دست می اید