[ویکی فقه] نام گذاری شب های محرم به طور تعینی و با گذشت زمان صورت گرفته است. این کار از ناحیه ذاکران اهل بیت (علیهم السّلام) به تقلید از شب های خاصی مانند: عاشورا و تاسوعا انجام گرفته است. شب نهم محرم یا شب تاسوعا مختص به قمر بنی هاشم، علمدار کربلا و بزرگ ترین یار و یاور امام حسین (علیه السّلام) است.
یکی از شخصیت های برجسته ای که از نقش آفرینان اصلی وقایع عاشورا بود و صحنه های جاودانه ای از وفاداری و جانبازی در راه دفاع از حجت خدا و اطاعت از فرمان امام خویش به یادگار گذاشت، حضرت عباس بن علی (علیه السّلام) است. وی از یک طرف در صحنه نبرد، چنان رشادت و حماسه از خود نشان داد که عرصه را بر دشمن تنگ کرد؛ و از طرف دیگر، نسبت به امام حسین (علیه السّلام) چنان مطیع و وفادار بود که در طول تاریخ، از او به عنوان قهرمانی فداکار و برادری وفادار یاد می شود. عباس به معنای چهره درهم کشیده است و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. وی فرزند علی (علیه السّلام) و برادر حسین (علیه السّلام) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس (علیه السّلام) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می دانست. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس (علیه السّلام) یکی دیگر از برگ های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.حضرت اباالفضل العباس (علیه السّلام) در واقعه کربلا ۳۴ سال داشت و از این مدت، چهارده سال در رکاب پدرش امیرالمؤمنین (علیه السلام) و نُه سال همراه برادرش امام مجتبی (علیه السلام) و یازده سال در خدمت امام حسین (علیه السلام) زیست.
امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۲۹.
امام صادق (علیه السلام) در وصف عبّاس می فرماید: «کانَ عَمُّنَا الْعَبَّاسَ نافِذَ البَصیرَةِ، صَلْبَ الْایمانِ، جاهَدَ مَعَ اَبی عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) وَاَبْلی بَلاءً حَسَناً وَمَضی شَهیدا؛ عموی ما عباس (علیه السلام) دیده ای تیزبین و ایمانی استوار داشت. همراه حسین (علیه السلام) جهاد کرد و از امتحان سرافراز بیرون شد و سرانجام به شهادت رسید.»
ابن عنبه، احمد بن علی، عمدة الطالب، ج۱، ص۳۵۶.
نخستین ماموریت حضرت عباس (علیه السلام) در واقعه کربلا عصر روز نهم انجام شد که به فرمان برادر به نزد دشمنان رفت و از آنان خواست که شب را به آنان مهلت دهند تا با خداوند به راز و نیاز بپردازند.
ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۵۶.
...
یکی از شخصیت های برجسته ای که از نقش آفرینان اصلی وقایع عاشورا بود و صحنه های جاودانه ای از وفاداری و جانبازی در راه دفاع از حجت خدا و اطاعت از فرمان امام خویش به یادگار گذاشت، حضرت عباس بن علی (علیه السّلام) است. وی از یک طرف در صحنه نبرد، چنان رشادت و حماسه از خود نشان داد که عرصه را بر دشمن تنگ کرد؛ و از طرف دیگر، نسبت به امام حسین (علیه السّلام) چنان مطیع و وفادار بود که در طول تاریخ، از او به عنوان قهرمانی فداکار و برادری وفادار یاد می شود. عباس به معنای چهره درهم کشیده است و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. وی فرزند علی (علیه السّلام) و برادر حسین (علیه السّلام) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس (علیه السّلام) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می دانست. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس (علیه السّلام) یکی دیگر از برگ های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.حضرت اباالفضل العباس (علیه السّلام) در واقعه کربلا ۳۴ سال داشت و از این مدت، چهارده سال در رکاب پدرش امیرالمؤمنین (علیه السلام) و نُه سال همراه برادرش امام مجتبی (علیه السلام) و یازده سال در خدمت امام حسین (علیه السلام) زیست.
امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۲۹.
امام صادق (علیه السلام) در وصف عبّاس می فرماید: «کانَ عَمُّنَا الْعَبَّاسَ نافِذَ البَصیرَةِ، صَلْبَ الْایمانِ، جاهَدَ مَعَ اَبی عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) وَاَبْلی بَلاءً حَسَناً وَمَضی شَهیدا؛ عموی ما عباس (علیه السلام) دیده ای تیزبین و ایمانی استوار داشت. همراه حسین (علیه السلام) جهاد کرد و از امتحان سرافراز بیرون شد و سرانجام به شهادت رسید.»
ابن عنبه، احمد بن علی، عمدة الطالب، ج۱، ص۳۵۶.
نخستین ماموریت حضرت عباس (علیه السلام) در واقعه کربلا عصر روز نهم انجام شد که به فرمان برادر به نزد دشمنان رفت و از آنان خواست که شب را به آنان مهلت دهند تا با خداوند به راز و نیاز بپردازند.
ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۵۶.
...
wikifeqh: روضه_تاسوعا