روضه شب هفتم محرم

[ویکی فقه] نام گذاری شب های محرم به طور تعینی و با گذشت زمان صورت گرفته است. این کار از ناحیه ذاکران اهل بیت (علیهم السّلام) به تقلید از شب های خاصی مانند: عاشورا و تاسوعا انجام گرفته است. شب هفتم ماه محرم منسوب به طفل شش ماهه حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السّلام)، حضرت علی اصغر می باشد.
حضرت علی اصغر (علیه السّلام) فرزند کوچک امام حسین (علیه السّلام) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است که با تیر سه شعبه حرمله بن کاهل اسدی ملعون به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر (علیه السّلام) برای امام حسین (علیه السّلام) جان فرسا بود، چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند، ولی برای کشتن ما کمر بسته اند.
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۸۹.
دربارهٔ چگونگی شهادت طفل شیرخوار، از جمع بندی آنچه در منابع آمده است، می توان دو قول را به دست آورد: یکی بیانگر آن است که طفل شیرخوار، در هنگامی که بر در خیمه ها در دامن امام بود، به شهادت رسید. اکثر مقتل نویسان و مورخان، با تفاوت هایی، این قول را مطرح کرده اند.
یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵.
وقتی که ندای «هل من ذاب یذبّ عن حرم رسول الله» به گوش بانوان حرم رسید، صدای گریه و شیون آن ها بلند شد، امام کنار خیمه آمد و به حضرت زینب (سلام الله علیها) فرمود: «ناوِلُونی عَلیّاً اِبْنی الطِّفْلَ حَتّی اُوَدِّعَهُ؛ پسر طفلم علی را به من دهید تا برای آخرین بار او را ببینم و با او وداع کنم.» هنگامی که امام (علیه السّلام) علی اصغر را در بغل داشت، خواست که او را ببوسد که حرمله ملعون تیری افکند و بر گلوی کودک نشست و کودک را در آغوش پدر به شهادت رساند.
یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵.
...