[ویکی فقه] نام گذاری شب های محرم به طور تعینی و با گذشت زمان صورت گرفته است. این کار از ناحیه ذاکران اهل بیت (علیهم السّلام) به تقلید از شب های خاصی مانند: عاشورا و تاسوعا انجام گرفته است. شب یازدهم محرم را شب شام غریبان نام نهاده اند. در این شب، به گوشه ای از مصائب حضرت زینب کبرا (سلام الله علیها) بعد از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) اشاره می شود.
در واقعه خون بار و دردناک کربلا، حضرت زینب (علیهاالسّلام) حضوری فعّال و سازنده داشت، امّا آنچه به این حضور، جلوه دیگری می بخشد و آن را پُررنگ تر می سازد، نقش ویژه آن حضرت بعد از واقعه عاشورا در رهبری کاروان اُسرا است. دلیل این نام گذاری آن است که ایشان از این شب به بعد، پرستاری و اداره کاروان اسیران را بر عهده می گیرند و با ازخودگذشتگی، کودکان بی سرپرست و زنان بی پناه اهل بیت (علیهم السّلام) را گردآورد و از آنان در برابر دشمن پاسداری نمود.عملکرد حضرت زینب (علیهاالسّلام) بعد از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) به خاطر امتیازاتی از قبیل: وقت شناسی، عقل و تدبیر، فصاحت و بلاغت، شجاعت و شهامت و... تأثیر بسزایی داشت و تحوّلات عظیمی به وجود آورد. ازجمله کارهای مدبّرانه و توأم با سیاست و کیاست حضرت زینب (علیهاالسّلام) این بود که، شخصی را فرستاد تا از یزید (لعنةالله علیه) بخواهد اجازه عزاداری و ماتم به آن ها بدهد.
علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۹۶.
از حوادث بسیار تکان دهنده در غروب عاشورا، سوزاندن خیمه های آل رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود. این صحنه جان سوز در شرایطی اتفاق می افتاد که بدن های پاره پاره امام مظلومان و یاران ایثارگر و شهیدش در بیابان رهاشده و قبل از آن خیمه ها غارت شده بودند.
قزوینی، سید محمدکاظم، زینب الکبری (علیهاالسّلام) من المهد الی اللحد، ص۲۴۷.
حضرت زینب (سلام الله علیها) وظیفه پاسداری از کودکان یتیم و پرستاری از امام سجاد (علیه السّلام) را بر عهده داشت. وی مراقب جان کودکان و دختران بود تا در تاخت و تاز دشمن برای غارت خیمه ها، آسیبی به آن ها نرسد. همه به او پناه می بردند و از ستم دشمنان شکایت می کردند. مصیبت روز عاشورا هرچند بسیار سنگین بود و گران، ولی زینب (سلام الله علیها) همچون کوهی استوار در برابر دشمنان ایستادند و خم به ابرو نیاوردند. وی از یک سو به نگهبانی کودکان یتیم و گردآوردن زنان و دختران همّت گماشت؛ و از دیگر سو به جمع آوری گمشدگان در بیابان مشغول شد. حضرت زینب (سلام الله علیها) با سپر قرار دادن خویش، از ضرب و شتم کودکان ممانعت می نمود و از ضربِ تازیانه، پیکرش می سوخت. به همین جهت بدن ایشان در اثر ضرب تازیانه ها کبود شده بود
قزوینی، سید محمدکاظم، زینب الکبری (علیهاالسّلام) من المهد الی اللحد، ص۲۵۱.
...
در واقعه خون بار و دردناک کربلا، حضرت زینب (علیهاالسّلام) حضوری فعّال و سازنده داشت، امّا آنچه به این حضور، جلوه دیگری می بخشد و آن را پُررنگ تر می سازد، نقش ویژه آن حضرت بعد از واقعه عاشورا در رهبری کاروان اُسرا است. دلیل این نام گذاری آن است که ایشان از این شب به بعد، پرستاری و اداره کاروان اسیران را بر عهده می گیرند و با ازخودگذشتگی، کودکان بی سرپرست و زنان بی پناه اهل بیت (علیهم السّلام) را گردآورد و از آنان در برابر دشمن پاسداری نمود.عملکرد حضرت زینب (علیهاالسّلام) بعد از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) به خاطر امتیازاتی از قبیل: وقت شناسی، عقل و تدبیر، فصاحت و بلاغت، شجاعت و شهامت و... تأثیر بسزایی داشت و تحوّلات عظیمی به وجود آورد. ازجمله کارهای مدبّرانه و توأم با سیاست و کیاست حضرت زینب (علیهاالسّلام) این بود که، شخصی را فرستاد تا از یزید (لعنةالله علیه) بخواهد اجازه عزاداری و ماتم به آن ها بدهد.
علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۹۶.
از حوادث بسیار تکان دهنده در غروب عاشورا، سوزاندن خیمه های آل رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود. این صحنه جان سوز در شرایطی اتفاق می افتاد که بدن های پاره پاره امام مظلومان و یاران ایثارگر و شهیدش در بیابان رهاشده و قبل از آن خیمه ها غارت شده بودند.
قزوینی، سید محمدکاظم، زینب الکبری (علیهاالسّلام) من المهد الی اللحد، ص۲۴۷.
حضرت زینب (سلام الله علیها) وظیفه پاسداری از کودکان یتیم و پرستاری از امام سجاد (علیه السّلام) را بر عهده داشت. وی مراقب جان کودکان و دختران بود تا در تاخت و تاز دشمن برای غارت خیمه ها، آسیبی به آن ها نرسد. همه به او پناه می بردند و از ستم دشمنان شکایت می کردند. مصیبت روز عاشورا هرچند بسیار سنگین بود و گران، ولی زینب (سلام الله علیها) همچون کوهی استوار در برابر دشمنان ایستادند و خم به ابرو نیاوردند. وی از یک سو به نگهبانی کودکان یتیم و گردآوردن زنان و دختران همّت گماشت؛ و از دیگر سو به جمع آوری گمشدگان در بیابان مشغول شد. حضرت زینب (سلام الله علیها) با سپر قرار دادن خویش، از ضرب و شتم کودکان ممانعت می نمود و از ضربِ تازیانه، پیکرش می سوخت. به همین جهت بدن ایشان در اثر ضرب تازیانه ها کبود شده بود
قزوینی، سید محمدکاظم، زینب الکبری (علیهاالسّلام) من المهد الی اللحد، ص۲۵۱.
...
wikifeqh: روضه_روز_یازدهم_محرم