روضات

لغت نامه دهخدا

روضات. [ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ رَوضَة. ( المنجد )( دهار ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ روضه ، به معنی باغها و مرغزارها. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ) :
گر نروید خوشه از روضات هو
پس چه واسع باشد ارض اﷲ بگو.
مولوی.
و رجوع به روضة و روضه شود.

روضات. [ رَ وَ ] ( ع اِ ) رَوضات. ج ِ رَوضَة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به روضه و رَوضات شود.

فرهنگ فارسی

جمع روضه
( اسم ) ۱ - باغ گلزار جمع ریاض روضات . یا روضه باغ رفیع بهشت . ۲ - قبر گور. یا روضه ترکیب قالب مردم جسم آدم . یا روضه حور بهشت . یا روضه دوزخ باز شمشیر آبدار . یا روضه رضوان بهشت . یا روضه فیروزه رنگ آسمان . خطبهای که در مراسم عزاداری بالای منبر خوانند و آن شامل حمد خدا و درود بر پیغمبر اسلام و ائمه اطهار و مسایل دینی و اخلاقی و شرح بخشی از وقایع کربلاست . توضیح : این کلمه از نام [[ روضه الشهدائ ]] ماخوذ است . ۴ - مجالسی که در آن روضه منعقد است .
جمع روضه به معنی باغها و مرغزارها

فرهنگ عمید

= روضه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی رَوْضَاتِ: باغ و بستانهایی که حسن منظر و خوشبویی آن به نهایت رسیده باشد
ریشه کلمه:
روض (۲ بار)

«رَوْضات»، جمع «روضة» به معنای محلی است که آب و درخت فراوان دارد، لذا به باغ های خرم و سرسبز «روضة» اطلاق می شود. از این تعبیر به خوبی استفاده می شود که باغ های بهشت متفاوت است، و مؤمنان صالح العمل، در بهترین باغ های بهشت جایشان است; و مفهوم این سخن این است که مؤمنان گنهکار، هنگامی که مشمول عفوخداشوند،به بهشت راه می یابند، هر چند جای آنها در «روضات» نیست.

پیشنهاد کاربران

روضات جمع روضة به معنی محلی است که آب و درخت فراوان دارد لذا به باغهای خرم و سرسبز روضة اطلاق می شود ( تفسیر نمونه ج : 20 ص : 405 )

بپرس