روشنی بُرْدَعی، دَدِه عُمَر ( ـ تبریز ۸۹۲ق)
(یا: روشنی آیدینی؛ روشنی رومی) شاعر و عارف آذربایجانی. از مریدان یحیی شروانی (۸۱۳ ـ ۸۶۷ ق) بود. در روزگار فرمانروایی شاهان آق قویونلو به تبریز رفت. اوزون حسن به او ارادت داشت. یعقوب آق قویونلو وی را در خانقاه دخترش جای داد و تا پایان زندگی در آن جا بود. بنیادگذار طریقت روشنیۀ خلوتیه بود. گلشنی بردعی (۸۳۰ ـ ۹۴۰ ق) از شاگردان او بود. از آثارش: سلسله نامۀ مشایخ عظام به فارسی؛ تحفۀ سلیمیه به فارسی.
(یا: روشنی آیدینی؛ روشنی رومی) شاعر و عارف آذربایجانی. از مریدان یحیی شروانی (۸۱۳ ـ ۸۶۷ ق) بود. در روزگار فرمانروایی شاهان آق قویونلو به تبریز رفت. اوزون حسن به او ارادت داشت. یعقوب آق قویونلو وی را در خانقاه دخترش جای داد و تا پایان زندگی در آن جا بود. بنیادگذار طریقت روشنیۀ خلوتیه بود. گلشنی بردعی (۸۳۰ ـ ۹۴۰ ق) از شاگردان او بود. از آثارش: سلسله نامۀ مشایخ عظام به فارسی؛ تحفۀ سلیمیه به فارسی.
wikijoo: روشنی_بردعی،_دده_عمر_(_ـ_تبریز_۸۹۲ق)