روشناسان. [ ش ِ ]( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) مردمان مشهور و معروف. || کنایه از ستارگان. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). باین معنی ظاهراً مصحف روشنان است و روشنان مطلق ستارگان و غالباً ثوابت را گویند. ( گاه شماری ص 334 از حاشیه برهان قاطع چ معین ). رجوع به روشنان فلک شود.