روشن ویر

لغت نامه دهخدا

روشن ویر. [ رَ / رُو ش َ ] ( ص مرکب ) روشنفکر. که فهم و ادراک روشن دارد. که دارای هوش سرشار و قوه تمیز است :
حیلش را شناخت نتواند
جز کسی تیزهوش و روشن ویر.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

روشنفکر . که فهم و ادراک روشن دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس