روش شولتسه ( به آلمانی: Schulze - Methode ) نوعی نظام انتخاباتی تک برنده است که برگه های رأی در آن به شکل ترجیحی ( رتبه ای ) می باشند. این روش را مارکوس شولتسه در سال ۱۹۹۷ ابداع کرد.
روش شولتسه نوعی روش کندورسه است، بدین معنی که اگر نامزدی وجود داشته باشد که در مقابله های دوبدو نسبت به تک تک نامزدهای دیگر برنده باشد، همان نامزد برنده خواهد بود.
خروجی روش شولتسه نامزدان را رتبه بندی می کند؛ بنابراین اگر k کرسی موجود باشد، می توان از همین روش بدون هیچ تغییری استفاده کرد و k نامزد حائز رتبه های بالاتر را بر k کرسی موجود نشاند. برای انتخابات چندبرنده، بدیل رأی انتقال پذیر شولتسه نیز پیشنهاد شده است.
چندین سازمان از جمله دبیان، اوبونتو، جنتو، نرم افزار در خدمت منافع عمومی، بنیاد نرم افزار آزاد اروپا، انجمن های احزاب دزدان دریایی، و . . . از روش شولتسه استفاده کرده اند.
ورودی روش شولتسه مشابه سایر نظام های انتخاباتی تک برندهٔ ترجیحی است: رأی دهندگان نامزدان را نسبت به هم اولویت بندی می کنند. در ذکر اولویت ها تساوی نیز مجاز است. همهٔ نامزدها در برگه های رأیْ فهرست شده اند و هر رأی دهنده با استفاده از اعداد، این فهرست را به ترتیب ترجیحاتش رتبه بندی می کند: رأی دهنده شایسته ترین نامزد را در رتبهٔ اول می نشاند، و نامزد دوم از لحاظ شایستگی را در رتبهٔ دوم قرار می دهد و به همین منوال ادامه می دهد. هر رأی دهنده مجاز است:
• چندین نامزد را در یک رتبه بنشاند. این یعنی که از نظر رأی دهنده تفاوتی بین این نامزدان وجود ندارد.
• از اعداد نامتوالی استفاده کند. این امر روی نتیجهٔ انتخابات تأثیر نمی گذارد چرا که تنها ترتیب نامزدان نسبت به یکدیگر حائز اهمیت است و خود اعداد ( ۱ یا ۲ یا . . . ) مهم نیستند.
• برخی از نامزدان را رتبه بندی نکند که در این صورت تفسیر رفتار او چنین است: الف ) نامزدان رتبه بندی شده شایسته تر از نامزدان رتبه بندی نشده هستند؛ ب ) بین نامزدان رتبه بندی نشده تفاوتی قائل نیست.
d را تعداد رأی دهندگانی در نظر می گیریم که نامزد V را به نامزد W ترجیح داده اند.
یک مسیر از نامزد X به نامزد Y به قدرت p دنباله ای از نامزدان C ( 1 ) , . . . , C ( n ) با ویژگی های زیر تعریف می شود:
• C ( 1 ) = X {\displaystyle C ( 1 ) =X} و C ( n ) = Y {\displaystyle C ( n ) =Y} .
• برای هر i = 1 , . . . , ( n − 1 ) {\displaystyle i=1, . . . , ( n - 1 ) } داریم d > d {\displaystyle d> d} .
• برای هر i = 1 , . . . , ( n − 1 ) {\displaystyle i=1, . . . , ( n - 1 ) } داریم d ≥ p {\displaystyle d{\text{≥}}p} .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروش شولتسه نوعی روش کندورسه است، بدین معنی که اگر نامزدی وجود داشته باشد که در مقابله های دوبدو نسبت به تک تک نامزدهای دیگر برنده باشد، همان نامزد برنده خواهد بود.
خروجی روش شولتسه نامزدان را رتبه بندی می کند؛ بنابراین اگر k کرسی موجود باشد، می توان از همین روش بدون هیچ تغییری استفاده کرد و k نامزد حائز رتبه های بالاتر را بر k کرسی موجود نشاند. برای انتخابات چندبرنده، بدیل رأی انتقال پذیر شولتسه نیز پیشنهاد شده است.
چندین سازمان از جمله دبیان، اوبونتو، جنتو، نرم افزار در خدمت منافع عمومی، بنیاد نرم افزار آزاد اروپا، انجمن های احزاب دزدان دریایی، و . . . از روش شولتسه استفاده کرده اند.
ورودی روش شولتسه مشابه سایر نظام های انتخاباتی تک برندهٔ ترجیحی است: رأی دهندگان نامزدان را نسبت به هم اولویت بندی می کنند. در ذکر اولویت ها تساوی نیز مجاز است. همهٔ نامزدها در برگه های رأیْ فهرست شده اند و هر رأی دهنده با استفاده از اعداد، این فهرست را به ترتیب ترجیحاتش رتبه بندی می کند: رأی دهنده شایسته ترین نامزد را در رتبهٔ اول می نشاند، و نامزد دوم از لحاظ شایستگی را در رتبهٔ دوم قرار می دهد و به همین منوال ادامه می دهد. هر رأی دهنده مجاز است:
• چندین نامزد را در یک رتبه بنشاند. این یعنی که از نظر رأی دهنده تفاوتی بین این نامزدان وجود ندارد.
• از اعداد نامتوالی استفاده کند. این امر روی نتیجهٔ انتخابات تأثیر نمی گذارد چرا که تنها ترتیب نامزدان نسبت به یکدیگر حائز اهمیت است و خود اعداد ( ۱ یا ۲ یا . . . ) مهم نیستند.
• برخی از نامزدان را رتبه بندی نکند که در این صورت تفسیر رفتار او چنین است: الف ) نامزدان رتبه بندی شده شایسته تر از نامزدان رتبه بندی نشده هستند؛ ب ) بین نامزدان رتبه بندی نشده تفاوتی قائل نیست.
d را تعداد رأی دهندگانی در نظر می گیریم که نامزد V را به نامزد W ترجیح داده اند.
یک مسیر از نامزد X به نامزد Y به قدرت p دنباله ای از نامزدان C ( 1 ) , . . . , C ( n ) با ویژگی های زیر تعریف می شود:
• C ( 1 ) = X {\displaystyle C ( 1 ) =X} و C ( n ) = Y {\displaystyle C ( n ) =Y} .
• برای هر i = 1 , . . . , ( n − 1 ) {\displaystyle i=1, . . . , ( n - 1 ) } داریم d > d {\displaystyle d> d} .
• برای هر i = 1 , . . . , ( n − 1 ) {\displaystyle i=1, . . . , ( n - 1 ) } داریم d ≥ p {\displaystyle d{\text{≥}}p} .
wiki: روش شولتسه