توسعه سیستم های پویا یک چارچوب برای تحویل پروژه های نرم افزاری به روش چابک است. برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ این روش برای برطرف ساختن برخی از اشکالات در روش توسعه سریع نرم افزار منتشر شد. توسعه سیستم های پویا یک روش تکرار شونده و افزایشی است که قوانین موجود در روش چابک ( یعنی توسعه پروژه با دخالت مشتری در پروژه ) را در بر می گیرید.
توسعه سیستم های پویا هزینه، کیفیت و زمان را با استفاده از اولویت بندی روش ماسکو به طرز مناسبی ثابت می کند تا در محدودیت زمانی اعلام شده از سوی مشتری پروژه در زمان مناسبی تحویل گردد. همان طور که گفته شد روش توسعه سیستم های پویا در مدل توسعه نرم افزاری چابک قرار می گیرد.
در سال 2007 روش توسعه سامانه های پویا با نام توسعه سامانه های پویایِ آترن ثبت شد . کلمه آترن ( atern ) کوتاه شده کلمه ( Arctic tern ) به معنای پرستوی دریای شمال - پرنده هایی هستند در قطب شمال که مسافت های زیادی را طی می کنند و در سفرها با یکدیگر همکاری منسجمی دارند. البته در سال 2014 این نام تغییر یافت و به نام قبلی خود یعنی روش توسعه سامانه های پویا بازگشت.
در اولیل دهه نود میلادی برنامه سازی سریع به سرعت در سطح دنیا فراگیر میشد به طوری که صنعت آی تی جهان را تحت شعاع خود قرار دارد و به این صورت که ظاهر برنامه ها و واسط کاربری برنامه ها از آن حالت سبز و ساده و قدیمی که داشتند به سمت واسطه های کاربری گرافیکی زیبا و جذاب حرکت می کرد.
ابزارهای مختلف مانند پاور بیلدر که برای برنامه سازی بود به سرعت در بازارها در حال رشد بود که این باعث شد برنامه نویسان راحت تر ایده ها و پیشنهادهای خود را به مشتری ها انتقال بدهند ، در واقع از اصل پروتوتایپینگ که یک روش کلاسیک و قدیمی بود استفاده می کردند . در مقابل این اصل برنامه سازی سریع پیشرفت آن به شکل ساختار نایافته و نامنظم بود و هیچ تعریف مشخصی که تمام برنامه نویسان و تمام سازمان ها آن تعریف را قبول داشته باشند و به شکل مناسبی نزد آن ها مقبولیت داشته باشد وجود نداشت و هر کدام از آن ها تعریف و برداشت مستقل خود را از روش توسعه سامانه پویا داشتند ( البته همهٔ آن ها در این که این یک رویکرد مناسب برای تحویل پروژه است هم نظر بودند که در عین حال می توانست کیفیت کار را پایین بیاورد ) .
همانطور که در بالا گفته شد روش توسعه سامانه های پویا در سال 1994 توسط انجمنی از فروشندگان تجاری و متخصصین در زمینه مهندسی کامپیوتر با هدف ایجاد یک چارچوب کاری کامل و متصل برای برنامه سازی سریع ایجاد شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتوسعه سیستم های پویا هزینه، کیفیت و زمان را با استفاده از اولویت بندی روش ماسکو به طرز مناسبی ثابت می کند تا در محدودیت زمانی اعلام شده از سوی مشتری پروژه در زمان مناسبی تحویل گردد. همان طور که گفته شد روش توسعه سیستم های پویا در مدل توسعه نرم افزاری چابک قرار می گیرد.
در سال 2007 روش توسعه سامانه های پویا با نام توسعه سامانه های پویایِ آترن ثبت شد . کلمه آترن ( atern ) کوتاه شده کلمه ( Arctic tern ) به معنای پرستوی دریای شمال - پرنده هایی هستند در قطب شمال که مسافت های زیادی را طی می کنند و در سفرها با یکدیگر همکاری منسجمی دارند. البته در سال 2014 این نام تغییر یافت و به نام قبلی خود یعنی روش توسعه سامانه های پویا بازگشت.
در اولیل دهه نود میلادی برنامه سازی سریع به سرعت در سطح دنیا فراگیر میشد به طوری که صنعت آی تی جهان را تحت شعاع خود قرار دارد و به این صورت که ظاهر برنامه ها و واسط کاربری برنامه ها از آن حالت سبز و ساده و قدیمی که داشتند به سمت واسطه های کاربری گرافیکی زیبا و جذاب حرکت می کرد.
ابزارهای مختلف مانند پاور بیلدر که برای برنامه سازی بود به سرعت در بازارها در حال رشد بود که این باعث شد برنامه نویسان راحت تر ایده ها و پیشنهادهای خود را به مشتری ها انتقال بدهند ، در واقع از اصل پروتوتایپینگ که یک روش کلاسیک و قدیمی بود استفاده می کردند . در مقابل این اصل برنامه سازی سریع پیشرفت آن به شکل ساختار نایافته و نامنظم بود و هیچ تعریف مشخصی که تمام برنامه نویسان و تمام سازمان ها آن تعریف را قبول داشته باشند و به شکل مناسبی نزد آن ها مقبولیت داشته باشد وجود نداشت و هر کدام از آن ها تعریف و برداشت مستقل خود را از روش توسعه سامانه پویا داشتند ( البته همهٔ آن ها در این که این یک رویکرد مناسب برای تحویل پروژه است هم نظر بودند که در عین حال می توانست کیفیت کار را پایین بیاورد ) .
همانطور که در بالا گفته شد روش توسعه سامانه های پویا در سال 1994 توسط انجمنی از فروشندگان تجاری و متخصصین در زمینه مهندسی کامپیوتر با هدف ایجاد یک چارچوب کاری کامل و متصل برای برنامه سازی سریع ایجاد شد.
