روش بالینی

[ویکی فقه] یکی از روش های تحقیق در روان شناسی، روش کلینیکی یا بالینی (Clinical method/case study) است؛ در این روش مطالعه به صورت فردی انجام می گیرد. هدف از این روش کسب اطلاعات و تشخیص علت ها است. در اکثر دانش ها، حقیقت با به کارگیری روش های علمی (Scientific methods) به دست می آید. البته روش های پژوهشی آنها یکسان نیستند بلکه هر دسته از آنها به روش خاص خود تحقیق می شوند.روان شناسی نیز که یکی از پردامنه ترین و کوشاترین علوم انسانی است، دارای روش علمی خاص خود است و همین روش علمی است که به کار می آید تا مطالعه علم رفتار را از دشواری برهاند. آنچه علم را تعریف می کند موضوع تحقیق آن نیست بلکه روش تحقیق آن است.علمی بودن یا نبودن رویکرد مهم است. در انتخاب شیوه پژوهش، روش هایی وجود دارد که در کسب، طبقه بندی، کاربرد و ارزش اطلاعات از لحاظ توانایی تشخیص متفاوتند.
روش کلینیکی یا بالینی (Clinical method/case study) بیشتر توسط روان شناسان بالینی، روان پزشکان، مددکاران اجتماعی، مشاوران و راهنمایان تربیتی به کار گرفته می شود.هدف از این روش کسب اطلاعات و تشخیص علت ها است. در این روش مطالعه به صورت فردی انجام می گیرد. بنابراین آنچه معلول علت خاصی است کلیت ندارد و به علت تفاوت های فردی نمی تواند تعمیم یابد و دیگران را نیز دربرگیرد.با این همه روش بالینی یکی از متداول ترین روش هایی است که در روان شناسی غیرعادی، رفتار نابهنجار و عقب ماندگی ذهنی و تحصیلی به کار می رود و وسیله موثری برای تشخیص است.