روسی اتوره

دانشنامه آزاد فارسی

روسّی، اتوره (۱۸۹۴ـ۱۹۵۵)(Rossi, Ettore)
خاورشناس ایتالیایی. از ۱۹۱۴ در دانشگاه پاویا در رشتۀ مطالعات کلاسیک (یونانی و لاتین) به تحصیل پرداخت. در جنگ جهانی اول برای خدمت سربازی به لیبی اعزام شد و زبان عربی را در آن جا آموخت. در ۱۹۲۰ از دانشگاه پاویا در رشتۀ مطالعات یونانی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۰ ـ ۱۹۲۲ مترجم دولتی در طرابلس در لیبی بود. در ۱۹۲۲، در بازگشت به ایتالیا، به مطالعات اسلامی روی آورد و به همکاری با مجلّۀ خاور نو پرداخت. زبان ترکی را نیز آموخت. استاد زبان و ادبیات ترکی (از ۱۹۲۷) و فارسی (۱۹۳۸ ـ ۱۹۴۸) در دانشگاه رم، و سردبیر جهان نو (از ۱۹۳۸) بود. مدتی نیز، در انجام یک مأموریت دولتی، در جنوب شبه جزیرۀ عربستان (یمن) به سر برد. افزون بر مطالعاتش در زبان و ادبیات ترکی و فارسی و عربی، پژوهش هایی در تاریخ مالت و رودس و به ویژه در تاریخ لیبی دارد. از آثارش: راهنمای زبان ترکی (رم، ۱۹۳۹)؛ دستور زبان فارسی نوین (رم، ۱۹۴۷)؛ زبان عربی رایج در صنعا(رم، ۱۹۳۴)؛ فهرست نسخه های خطی فارسی کتابخانۀ واتیکان (واتیکان، ۱۹۴۸)؛ فهرست نسخه های خطی ترکی کتابخانۀ واتیکان (واتیکان، ۱۹۵۳)؛ تاریخ دریانوردی (شهسواران) فرقۀ اورشلیمی قدیس یوحنا در رودس و مالت (۱۹۲۷)؛ دژ رودس و فتح آن براساس اسناد چاپی و غیرچاپی ترکی (رم، ۱۹۲۷)؛ تاریخ طرابلس (۱۹۶۸).

پیشنهاد کاربران

بپرس