روزی خوردن

لغت نامه دهخدا

روزی خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن خوراک هرروزه که باعث ادامه زندگی است :
نه شرطست وقتی که روزی خورند
که نام خداوند روزی برند.
سعدی ( بوستان ).
چنان پهن خوان کرم گسترد
که سیمرغ در قاف روزی خورد.
سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

خوردن خوراک هر روزه که باعث ادامه زندگی است .

پیشنهاد کاربران

بپرس