روزی خور. [ خوَر / خُر ] ( نف مرکب ) روزی خورنده. روزی خوار : نشاید همه کشتن از بهر خویش که روزی خورانند از اندازه بیش.نظامی.و رجوع به ترکیبات مترادف آن شود.
