روزگاری دراز

روزگاری دراز ؛ زمانی طولانی :
نهادند بر کوه و گشتند باز
برآمد بر این روزگاری دراز.
فردوسی.
بر این گونه تا روزگاری دراز
برآمد که بد کودک آنجا براز.
فردوسی.
همی کرد نخجیر با یوز و باز
... [مشاهده متن کامل]

زمان طولانی، روز های بلند

مدت زمان طولانی

عمری، یک عمر

روزگاری دراز : زمانی طولانی