روزگار نو

فصل نامۀ ادبی، علمی، اقتصادی، به زبان فارسی، چاپ خارج از کشور، به مدیریت آربری. از معروف ترین مجله هایی بود که ایران شناسان خارجی به زبان فارسی در خارج از کشور منتشر می کردند. شرکت دابل دی دوران در نیویورک و هِدِر و استاتوندر لندن آن را منتشر می کردند. زمان انتشار آن تقریباً برابر با سال های اشغال ایران به دست متفقین (جنگ جهانی دوم) بود. اولین شمارۀ آن در تابستان ۱۹۴۸ منتشر شد. مطالب مجله شامل مقالاتی بود از خاورشناسان مشهور دربارۀ ایران و ترجمۀ مقالات ادبی و معرفی و نقد از ادیبان ایرانی مثل مجتبی مینوی، مهدی بیانی، و ابوالقاسم طاهری. در هر شمارۀ روی جلد مجله یک نقاشی مینیاتور از هنرمندان ایرانی چاپ می شد. در جلد سوم شمارۀ ۴، در صفحۀ فهرست، مدیر مجله خبر از چاپ مجله هر دو ماه یک بار داد و علت آن را استقبال بسیار از مجله اعلام کرد. اما در جلد پنجم شمارۀ ۴، در همان صفحه با کمال تأسف اعلام داشت که روزگار نو دیگر منتشر نخواهد شد.