روزگار دیده

لغت نامه دهخدا

روزگاردیده. [ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مجرب. آزموده. گردش روزگار را دیده. ( ناظم الاطباء ) : از میان آن قوم سه پیر بیرون آوردند... فاضلتر و روزگاردیده تر. ( تاریخ بیهقی ). آن کارچنان بکرد که خردمندان و روزگاردیدگان کنند. ( تاریخ بیهقی ). || رنج برده. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

مجرب . آزموده . گردش روزگار را دیده .

پیشنهاد کاربران

worldly - wise
( گرم و سرد آزموده ) گرم و سرد آزمودن. [ گ َ م ُ س َ دَ زْ / زِ ] ( مص مرکب ) مجرب شدن. تجربه آموختن. جهاندیده گردیدن :
خردمند باشد جهاندیده مرد
که بسیار گرم آزموده است و سرد.
بوستان ( سعدی ) .
...
[مشاهده متن کامل]

نشیب و فراز دیده. [ ن ِ / ن َ ب ُ ف َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مجرب. که سخت و سست و پست و بلند جهان دیده است. سرد و گرم چشیده. تجربت اندوخته.

بپرس