( روزگار به جا بیدِن ) روزگار بر جای بودن. کنایه از قسمت اعظمی ( یا ساعات زیادی ) از روز مانده بودن؛ هنوز وقت زیادی تا غروب ماندن؛ تا غروب وقت زیاد بودن
