روزپیکر

لغت نامه دهخدا

روزپیکر. [ پ َ ک َ ] ( ص مرکب ) روشن رأی. ( برهان قاطع )( انجمن آرا ) ( آنندراج ). راست و درست و بی غل وغش و صاف و پاک. ( از برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) :
ای روزپیکران بمه چارده شبه
ناخن چو ماه یک شبه ده ده برآورید.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه راست و درست و بی غل و غش باشد .

فرهنگ معین

(پَ یا پِ کَ ) (ص مر. ) کنایه از: آدم درست و بی غل و غش .

پیشنهاد کاربران

بپرس