روزه تادیب

[ویکی فقه] روزه تأدیب‏ ازروایات گرفته شده است. روزه تأدیب در واقع روزه شرعی نیست. از این عنوان در باب صوم سخن رفته است.
روزه تأدیب خودداری از مفطرات، در روز ماه رمضان بدون نیت روزه، جهت رعایت احترام یا تمرین.
در مواردی که شخص به جهت عذری نتوانسته از اول وقت روزه بگیرد، بقیّه روز را به جهت رعایت حرمت ماه رمضان از مفطرات امساک می‏کند.
موارد استحباب روزه تأدیب
روزه تأدیب در موارد زیر مستحب است:
۱. مسافری که در ماه رمضان، بعد از ظهر به وطن یا جایی که می‏خواهد ده روز بماند رسیده و یا قبل از ظهر رسیده ولی در سفر افطار کرده است.
۲. بیماری که پیش از ظهر خوب شده و در حال بیماری افطار کرده و یا بعد از ظهر بهبود یافته است، خواه افطار کرده یا نکرده باشد.
۳. حائض یا نفساء که در بین روز پاک شده است.
۴. کافری که در روز ماه رمضان مسلمان شده است.
۵. کودکی که در روز ماه رمضان بالغ شده است.
۶. دیوانه‏ای که در روز ماه رمضان عاقل شده است.
۷. بیهوشی که در بین روز به هوش آمده است.
احکام روزه تأدیب
در همه موارد یاد شده، امساک از مفطرات در باقی مانده روز مستحب است.
تمرین دادن کودک بر روزه، به خود داری از مفطرات در بخشی از روز ماه رمضان به مقدار توان او، در حکم، ملحق به روزه تأدیب است.