روزنه ابی

روزنه آبی. در زیست شناسی به منفذی در روپوست یا حاشیه برگ برخی از گیاهان ( معمولاً گیاهان گل دار ) که آب به صورت مایع از آن خارج می شود، روزنهٔ آبی یا هیداتود ( Hydathode ) می گویند. وظیفه آنها فقط دفع آب اضافی از گیاه است.
روزنهٔ آبی ساختمان پوششی گیاهان عالی است که دارای عمل تراوش مایع می باشند. روزنه های آبی به صورت منافذ ویژه ای در نوک برگ ها هستند که انتهای تراکئیدهای بافت چوبی به آنها منتهی شده و از طریق آنها آب به آسانی از بخش های درونی برگ به بیرون دفع می شود. عامل اصلی دفع آب از راه هیداتودها همان فشار ریشه ای است. روزنه های آبی بر خلاف روزنه های هوایی همیشه باز بوده که علت آن به خاطر عدم وجود سلول های نگهبان است.
روزنه های آبی در عمل تعریق دخیل است. تعریق علاوه بر خنک کردن گیاه، سرعت جذب مواد غذایی در ریشه ها را افزایش می دهد.
روزنه های آبی در گیاهان آبزی همانند گیاهان علفی در زیستگاه های خشک یافت می شود؛این روزنه ها در گیاهان پستیا، سنبل آبی، رز و چندین گونه دیگر وجود دارند. برخی از گیاهان شورپسند دارای کرک های غده ای هستند که نمک را با انتقال فعال ترشح می کنند تا غلظت یون های معدنی سیتوتوکسیک در سیتوپلاسم سلول ها را کاهش دهند؛ این فرایند ممکن است باعث ایجاد ماده ای پودری سفیدرنگ بر سطح برگ شود.