روزبین

لغت نامه دهخدا

روزبین. ( نف مرکب ) آنکه نفع روز در نظر گیرد و از سود آینده بازماند. ( یادداشت مؤلف ).

آنکه نفع روز در نظر گیرد و از سود آینده باز ماند .

moon-eyed (صفت)

شبکور، روزبین

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید