روزبهانی

قمری نیمی از لرستان را به کمک سلجوقیان تحت تصرف خود قرار می دهند و به وسیلهٔ سیف الدین ماکان روزبهان ( روزبان صول ) ( که اجداد او از دورهٔ ساسانیان بر این منطقه حکومت داشتند ) اداره می شد و او را با لقب پیشوا می خواندند. مورخان اسلامی اطلاعی از این قبیله نداده اند، ولی نجم الدین که از نوادگان او بود در زمان حمداﷲ مستوفی در این منطقه حکومت می کرد. ابن بطوطه ( ۷۴۸ قمری ) در راه شیراز به کازرون به قبیلهٔ شول برخورد کرده است و گوید که آنان قبیله ای از اعاجم ( عجم ها ) اند که صحرانشینند و میان آنها مردمانی پرهیزگار و متقی وجود دارد. شهاب الدین العمری ( مرگ ۷۴۹ قمری ) گوید که قبیله شول با شبانکاره خویشاوندی مستحکمی دارند.

روزبهانی ، محمدی روزبهانی ، وفایی روزبهانی ، همتی روزبهانی ، حسینی روزبهانی ، سلیمی روزبهانی ، علایی روزبهانی ، غفاری روزبهانی و . . .