روزافکن

لغت نامه دهخدا

روزافکن. [ اَ ک َ ] ( نف مرکب ،اِ مرکب ) تب یک روز در میان را گویند، یعنی تبی که یک روز آید و یک روز نیاید. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ شعوری ) ( از ناظم الاطباء ). آن تب را بعربی غِب خوانند. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) تب یک روز در میان غب .

فرهنگ عمید

تبی که یک روز در میان بروز می کند، تب غب.

پیشنهاد کاربران

بپرس