روزا سالواتور

دانشنامه آزاد فارسی

روزا، سالْواتور (۱۶۱۵ـ۱۶۷۳)(Rosa, Salvator)
روزا، سالْواتور
نقاش، باسمه کار، شاعر، و آهنگ ساز ایتالیایی در شیوۀ باروک. از ۱۶۴۰ تا ۱۶۴۹ در فلورانس و سپس در رم کار کرد. به سبب سبک تازه ای شهرت یافت که در منظره پردازی پروراند؛ منظره هایش وحشی، شورانگیز، و گاه هراسناک اند. اشعار هجوآمیز نیز می نوشت. تب آلودگی و غلوآمیزی شاخص آثارش در تابلوی خودنگاری (ح ۱۶۴۵؛ نگارخانۀ ملی لندن) مشهود است. در قرن های ۱۸ و ۱۹ با سودازدگی و سرکشی اش، نمونۀ آرمانی هنرمندی رمانتیک به شمار می رفت. منظره های او در منظره پردازی خوش نمای انگلیس در قرن ۱۸ تأثیر گذاشت. آثار دیگرش، همچون نقاشی های غریبی که مضمون جادوگری داشتند، در سلیقۀ گوتیک اواخر قرن ۱۸، به ویژه در داستان نویسی، تأثیر بسیاری نهاد. تابلوهای شائول و ساحرۀ عین دور، صحنۀ نبرد (هر دو در لوور، پاریس)، و پل (موزۀ پیتّی، فلورانس) از آن جمله اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس