روز گشتن

لغت نامه دهخدا

روز گشتن. [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) روز شدن. روشن شدن :
شب از فراق تو مینالم ای پری رخسار
چو روز گردد گویی در آتشم بی تو.
سعدی.
روشن روان عاشق در تیره شب ننالد
داند که روز گردد روزی شب شبانان.
سعدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس