روز داد. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز قیامت : ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده و گر تو می ندهی داد روز دادی هست . سعدی .
روز عرض . [ زِ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز سان . رجوع به عرض و سان شود. || روز قیامت : پس بود ظلمات بعض فوق بعض نی خرد یار و نه دولت روزعرض . مولوی .
روز فردا ؛ فردا. قیامت :
دریاب ز بهر روزفردا
امروز مرا که سخت زارم.
فلکی شروانی.
- فردای قیامت ؛ قیامت. رستاخیز : مبادا که فردای قیامت به از تو باشد. ( سعدی ) .
روز فردا ؛ فردا. قیامت :
... [مشاهده متن کامل]
دریاب ز بهر روزفردا
امروز مرا که سخت زارم.
فلکی شروانی.
- فردای قیامت ؛ قیامت. رستاخیز : مبادا که فردای قیامت به از تو باشد. ( سعدی ) .
روز بزرگ ؛ روز قیامت. ( یادداشت بخط دهخدا ) :
وزین همه که بگفتم نصیب روز بزرگ
غدود و زَهره و سرگین و خون و پوکان کن.
کسائی.
وبیاموزانند ایمان آوردن به وی و به پیغامبران و به فریشتگان و به کتبها و روز بزرگ. ( هدایةالمتعلمین ) .
روز امید و بیم . [ زِ اُ / اُم ْ می دُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز محشر. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . کنایه از روز قیامت است . ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) : شنیدم که در روز امید و بیم بدان را به نیکان ببخشد کریم . سعدی ( از آنندراج ) .
روز پسین ؛ قیامت. یوم الاَّخر :
پرستش همان پیشه کن یا نیاز
همه کار روز پسین را بساز.
فردوسی.
ای پسر وامخواه روز پسین
جان ستاند برهن و پایندان.
نزاری.
آن نیست که حافظ را رندی بشد از خاطر
کاین سابقه پیشین تا روز پسین باشد.
حافظ.
روز شمار. [ زِ ش ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . ( آنندراج ) . روز داوری . روز رستاخیز. روز حساب :
کجا برد خواهی مرا بسته زار
نترسی ز یزدان بروز شمار.
فردوسی .
بیزدان نمایم بروز شمار
... [مشاهده متن کامل]
بنالم ز بدکن بپروردگار.
فردوسی .
بدین گیتی اندر نکوهش بود
بروز شمارت پژوهش بود.
فردوسی .
بسرکشان سپه گفت هر که روز شمار
ثواب خواهد جستن همی ز ایزد بار. . .
فرخی .
گر ایدر نگیردت فرجام کار
بگیرد بپاداش روز شمار.
اسدی .
مرمرا گویی برخیز که بددینی
صبر کن اکنون تا روز شمار آید.
ناصرخسرو.
که گر پای طفلی برآید بسنگ
خدای از تو پرسد بروز شمار.
سعدی .
اگر می بترسی ز روز شمار
از آن کز تو ترسد خطا درگذار.
سعدی .
بر ضعیفان و زیردستانت
خشم بی حد مران و طیره مگیر
که فضیحت بود بروز شمار
بنده آزاد و خواجه در زنجیر.
سعدی .
the day of doom=The end of the world; judgment day
یوم الجمع ؛ روز قیامت. ( از اقرب الموارد ) .
روز یقین ؛ روزی که رسیدن آن قطعی و یقین است. کنایه است ازروز قیامت. روز رستاخیز :
دوای خسته و جبر شکسته کس نکند
مگر کسی که یقینش بود به روز یقین.
سعدی.
یقین بشنو از من که روز یقین
نبینند بد مردم نیک بین.
سعدی ( بوستان ) .
فرجامگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) گور است که قبر باشد و آن جایی است که آدمی را بعد از رحلت از دنیا در آنجا نهند. ( برهان ) :
بسی دشمن و دوست کردی تباه
کنون بازگشتت به فرجامگاه.
فردوسی.
|| سرای دیگر. آخرت :
چنان دان که ریزنده خون شاه
جز آتش نبیند به فرجامگاه.
فردوسی.
روز موعود ؛ کنایه است از روز قیامت :
قیمت خود به ملاهی و مناهی مشکن
گرت ایمان درست است به روز موعود.
سعدی.
- یوم العرض ؛ روز قیامت. ( از ناظم الاطباء ) یوم الدین. ( اقرب الموارد ) .
- یوم المظالم ؛ روز جزا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . روز دادرسی.
روز مظالم
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٤)