روز رخ

لغت نامه دهخدا

روزرخ. [ رُ ] ( اِ مرکب ) روشنی و شفافی و سرخی روی. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ). سرخ رویی. || ( ص مرکب ) کنایه از سرخ روی. ( برهان قاطع ). || کنایه از زیبا و خورشیدروی و سرخ روی :
بود آفتاب زردی کان روزرخ درآمد
صبح دو عید بنمود از سایه هلالش.
؟

فرهنگ فارسی

روشنی و شفافی و سرخی روی

پیشنهاد کاربران

بپرس